حقوق ما

Nuclear accident independent investigation commission

Reforming the regulators

The Commission has concluded that the safety of nuclear energy in Japan and the public cannot be assured unless the regulators go through an essential transformation Process. The entire organization needs to be transformed, not as a formality but in a substantial way. Japan’s regulators need to shed the insular attitude of ignoring international safety standards and transform themselves into a globally trusted entity. (See Recommendation 5)

اصلاح تنظیم گرها ( مقررات گذارها = واحدهای نظارتی)

کمیسیون به این جمعبندی رسیده است که ایمنی انرژی هسته ای در ژاپن و مردم را نمی توان تضمین کرد مگر آنکه تنظیم گرها یک فرایند تحول اساسی را بگذرانند. تمامی سازمان نیاز به تحول دارد، نه بصورت شکلی بلکه به یک روش ذاتی.  مقررات گذاران (واحدهای نظارتی ) ژاپن  نیازمند این هستند که رویکرد جزیره ای نادیده گرفتن استانداردهای ایمنی بین المللی را ترک نمایند و خودرا به یک نهاد قابل اعتماد در سطح جهان تبدیل نمایند ( نگاه کنید به توصیه 5 )

The regulators did not monitor or supervise nuclear safety. The lack of expertise resulted in regulatory capture,” and the postponement of the implementation of relevant regulations. They avoided their direct responsibilities by letting operators apply regulations on a voluntary basis. Their independence from the political arena, the ministries promoting nuclear energy, and the operators was a mockery. They were incapable, and lacked the expertise and the commitment to assure the safety of nuclear power. Moreover, the organization lacked transparency. Without the investigation by this Commission, operating independently of the government, many of the facts revealing the collusion between the regulators and other players might never have been revealed.

واحدهای نظارتی، بر ایمنی هسته ای مراقبت یا نظارت نداشتند. کمبود در تخصص باعث "تسخیر دستگاه نظارتی" و تعویق اجرای مقررات مربوطه شد.   آنها از طریق اجازه اعمال داوطلبانه مقررات به بهره برداران ، از مسئولیت مستقیم خود اجتناب نمودند.  استقلال آنها از عرصه ی ، وزارتخانه های مروج انرژی هسته ای و بهره برداران ، طنزآلود بود.  آنها ناتوان و فاقد تخصص و تعهد برای تضمین ایمنی انرژی هسته ای بودند. علاوه بر این ، سازمان فاقد شفافیت بود. بدون تحقیقات این کمیسیون که به صورت مستقل از دولت عمل میکند، بسیاری از واقعیتهای فاش کننده تبانی میان واحدهای نظارتی و دیگر بازیگران معلوم نمی شد.

Reforming the operator

 TEPCO did not fulfill its responsibilities as a private corporation, instead obeying and relying upon the government bureaucracy of METI, the government agency driving nuclear policy. At the same time, through the auspices of the FEPC, it manipulated the cozy relationship with the regulators to take the teeth out of regulations. (See Recommendation 4)

 The risk management practices of TEPCO illustrate this. If the risk factors of tsunami are raised, for example, TEPCO would only look at the risk to their own operations, and whether it would result in a suspension of existing reactors or weaken their stance in potential lawsuits. They ignored the potential risk to the public health and welfare. (See Section 5)

Problems with TEPCO’s management style, based on the government taking final responsibility, became explicit during the accident. It prioritized the Kantei’s intent over that of the technical engineers at the site. TEPCO’s behavior was consistently unclear, and the misunderstanding over the complete withdrawal” from the plant is a good example of the confusion that arose from their behavior. (See Section 3)

After the accident, TEPCO continued to avoid transparency in disclosing information. It limited disclosure to confirmed facts, and failed to disclose information that it felt was uncertain or inconvenient. Some examples of continuing disclosure issues include the delay in releasing electricity demand projections used as the basis for rolling blackouts, and the lack in up-to-date information on the core conditions at the plant.

اصلاح بهره بردار

شرکت بهره بردار تپکو  مسئولیتهای خود را به عنوان یک شرکت بخش خصوصی به انجام نرساند. و بجای آن ، اطاعت و اعتماد بر بروکراسی دولتی وزارت اقتصاد،تجارت وصنعت می نمود . ودولت، خود، ت های هسته ای را پیش میبرد.همزمان از طریق حمایتهای اتحادیه شرکتهای برق ، روابط صمیمی با واحدهای نظارنی برای دست کشیدن از نظارتها ، مدیریت گردید. ( نگاه کنید به توصیه 4) 

ممارسات مدیریت ریسک تپکو این را نشان میدهد. بطور مثال در صورت بالارفتن عوامل خطر سونامی ، تپکو تنها مراقب عملیات خودش بود و اینکه آیا این ، باعث توقف رآکتورهای موجود یا تضعیف موضع آنها در دعاوی احتمالی قضایی میشود یا خیر. (نگاه کنید به بخش3)

مشکلات سبک مدیریت تپکو، براساس پذیرش مسئولیت نهایی توسط دولت، در حین حادثه مشخص شد. اهداف و مقاصد دولت و نخست وزیری در سایت بر مهندسین فنی اولویت یافت.رفتار تپکو بطور مداوم نامشخص بود و سوء تفاهم در مورد " خروج کامل " از کارخانه نمونه خوبی از سردرگمی ناشی از رفتار آنها می باشد

تپکو پس از حادثه، پرهیز از شفافیت در افشای اطلاعات را دامه داد و افشای وقایع تایید شده را محدود نمود و در افشای اطلاعاتی که احساس میشد نامشخص یا نا سازگار بودند ناتوان بود.برخی از مثالهای افشای اطلاعات که همچنان ادامه دارد عبارتند از: تاخیر در ارائه پیش بینی های تقاضای برق که به عنوان مبنای خاموشی های متداول استفاده میشود، و فقدان اطلاعات به روز در مورد شرایط اساسی کارخانه.

ادامه دارد.

ترجمه توسط  هاشم زعفرانی 

ضمنا   ترجمه دیگری از این گزارش در لینک زیر قابل مشاهده علاقمندان است:

http://npps.ir/GetFile.aspx?id=213390